Jak pokręcony (pokręcony nie jest tu użyte obraźliwie) mysi być Stwórca, skoro przyczynił się do zaistnienia na tym naszym kochanym skrawku wszechświata takiej istoty jak człowiek?

Pomijam to, że (jako istoty jednego gatunku) zabijamy się, torturujemy czy zwyczajnie nie lubimy, a do tego swoje ekspansywne „łapska” rozciągamy na wszystko dookoła. Lasy, wody, ziemię i zwierzęta. Wszystko ma nas słuchać i być nam podległe (według nas samych oczywiście).

Z drugiej strony mamy „frajerów wewnątrz gatunkowych”, którzy próbują „prostować” to co normalna (ekspansywna) część ludzkości uczyniła. Ludzie próbują sadzić las w miejscu gdzie ten las został przez ludzi wycięty. Inni próbują oczyścić wodę, którą kto inny zatruł lub po prostu zas@#ł. Jeszcze inni próbują wyleczyć zwierzęta, które ktoś próbował zabić. PO CO???

Przez ostatnie dni naszą uwagę (ośrodkową) zajmował postrzelony jastrząb przywieziony z opolskiego. Komuś prawdopodobnie przeszkadzał jego jadłospis – może jakiś „jebni@#y gołębiarz”? Może „sfrustrowany kłusol” wracający z nieudanego polowania? (i nie piszę tu o normalnych hodowcach gołębi czy o myśliwych – dla jasności). Ptak ten był wyjątkowy – jak każdy zresztą – jego wyjątkowość polegała na tym, że potrafił zainteresować swoim losem ogromną ilość osób. Dzięki temu jastrzębiowi poznaliśmy fantastycznych ludzi, którzy zdecydowanie należą do grupy „naiwnych frajerów” myślących… nie – mających nadzieję, że da się całą normalnie egzystującą w naszej części kosmosu populację przekonać do bycia FRAJERAMI.

I co – pomimo wielu perturbacji, skrajnych emocji, komedii pomyłek… w końcu idealny lekarz… doskonała operacja… i ŚMIERĆ…

Po co to wszystko… ???

… BOŻE – Ja, jako frajer – o jedno Cię dzisiaj na dobranoc poproszę – otocz mnie frajerami tak samo naiwnie myślącymi jak TY